GOSZ

forma żeńska równa formalnie męskiej: Gosz

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Goszowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Goszówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Johannes Gosz de Mylewo 1470 SSNO II 175
• Gosz 1564, XVII AntrP I 565
• Jan Gosz, sołtys 1624 GórPow 76
• Marianna Laboriosi Martini Gosz 1752 NZłot I 167

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Go-sz, postać skrócona od starop. imion złożonych z Go- nagłosowym, takich jak Godzimir, Godzisław, Gorzysław, Gościmir, Gościrad, lub obcych, takich jak Goczał, Gotfryd, por. NAp
• pochodzenia obcego
  lub Gosz, od niem. n. os. Gosch

• derywowane
• z sufiksem
  Go-sz; suf. -sz w funkcji hipokorystycznej
• niederywowane
lub Gosz

Gosch

Wariant z wpływem grafii niemieckiej

• Niemcy / liczba wystąpień: 2472 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 258 / źródło: http://britishsurnames.co.uk/surname/gosz/stats
• Norwegia / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 5 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Gos&s=exact&c=q24f&d=priezviska#
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://www.cbgfamilienamen.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=gosz&gba_naam=Gosz&nfd_naam=&operator=eq&taal=
• Belgia / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://familienaam.be/Gosz

Poza granicami Polski bardzo często w formie adaptacji graficznej Gosch.

• por. też ISD: Gosz

• H. Górnowicz, Słownik nazwisk mieszkańców Powiśla Gdańskiego / rok: 1992
• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1968/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nazwisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2011/ tom: I