MAŃK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mańk

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mańkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mańkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Mań-k, od n.os. Mań (: skrócenie od wschodniosłow. im. Maniło (: hebr. immanu'el 'Bóg z nami', łac. Emmanuel, staroukr. Manoił, ICh) lub od starop. im. złożonego Mano-mir (: prasłow. *maniti (sę) 'zwodzić', pol. mamić 'oszukiwać, mylić' Sstp, manić 'zwodzić, łudzić' SW)

• derywowane
• z sufiksem
  Mań-k, ze zredukowanym suf. -(e)k w funkcji patronimicznej lub deminutywnej

• Niemcy / liczba wystąpień: 2108 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 10 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Mank/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=mank&s=exact&c=Mc3b&cs=&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Mank
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Mank (bez znaku diakrytycznego), Maink.