RODA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Roda

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Rodzina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Rodzianka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Venatori Roda dedi marcam 1477 SSNO IV 469
• Joannes Roda 1708 NZłot II 148

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Roda, od ap. roda 'natura' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Rod-a, zdrobnienie od starop. imion złożonych, takich jak Rodomił, Rodsław (: ród, rodzić Sstp)

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Rod-a
• niederywowane
lub Roda

• Niemcy / liczba wystąpień: 200 / źródło: http://legacy stoepel.net/en/Default.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 45 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Czechy / liczba wystąpień: 20 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Roda/hustota/
• Szwecja / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Roda
• Dania / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Słowacja / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Roda&s=exact&c=O741&cs=&d=priezviska#

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Rodda.

• może też por. ISD: Rodda

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1974/ tom: IV
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II