ANTOŃ

Ogólna liczba: 602

Kobiety: 289

Mężczyźni: 313

Ranga: 9692

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 250
  2. LUBELSKIE / 114
  3. POMORSKIE / 44
  4. MAŁOPOLSKIE / 38
  5. ŚLĄSKIE / 31
  6. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 30
  7. DOLNOŚLĄSKIE / 27
  8. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 21
  9. KUJAWSKO-POMORSKIE / 14
  10. MAZOWIECKIE / 11
  11. LUBUSKIE / 9
  12. ZACHODNIOPOMORSKIE / 5
  13. PODLASKIE / 4
  14. WIELKOPOLSKIE / 2
  15. ŁÓDZKIE / 2
Powiaty:
  1. BRZOZOWSKI / 119
  2. MIELECKI / 74
  3. LUBELSKI / 68
  4. GDAŃSK / 26
  5. LUBLIN / 22
  6. SZCZYCIEŃSKI / 22
  7. KRAKOWSKI / 15
  8. ŚWIDNICKI / 14
  9. KROSNO / 12
  10. KRAKÓW / 11
  11. STRZYŻOWSKI / 10
  12. WROCŁAWSKI / 10
  13. ŻYWIECKI / 10
  14. CHRZANOWSKI / 10
  15. SANOCKI / 9
  16. PUŁAWSKI / 9
Gminy:
  1. BRZOZÓW / 99
  2. NIEDRZWICA DUŻA / 60
  3. MIELEC / 58
  4. M. GDAŃSK / 26
  5. M. LUBLIN / 22
  6. WIELBARK / 21
  7. JASIENICA ROSIELNA / 19
  8. M. KROSNO / 12
  9. M. KRAKÓW / 11
  10. ŚWIDNIK / 8
  11. M. KIELCE / 8
  12. M. PRZEMYŚL / 8
  13. TRZEBINIA / 8
  14. KOCMYRZÓW-LUBORZYCA / 7
  15. NIEBYLEC / 7
  16. M. RZESZÓW / 7

forma żeńska równa formalnie męskiej: Antoń

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Antoniowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Antoniówna, Antonionka (forma gwarowa)

inne: Antońka, Antonka, Antonówka

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo. Natomiast nazwiska odmężowskie z formantem -ka, odojcowskie z formantem -onka oraz formy dzierżawcze z formantem -ówka znane są w języku mówionym.

  • Antoniowa 1566, XVII, XVIII AntrP I 139
  • Anton 1569, XVII, XVIII AntrP I 139
  • Antonówka 1573 AntrP I 139
  • Antońka 1634 AntrP I 139
  • Antonka 1732 AntrP I 139
  • Antoniówna 1757 AntrP I 139
  • Agnes Antoniowa 1802 GóSan 174
  • Josephus Anton 1803 GóSan 133
  • Michael Janton 1834 GóSan 133
  • Anna Antonionka 1844 GóSan 174

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Ant-oń, f. skrócona im. męskiego Antoni, pochodzącego od łac. nazwy rodowej Antonius NCh.

  • derywowane
    • z sufiksem
      Ant-oń; suf. -oń być może w funkcji ekspresywnej

Anton, Jantoń (zob.), Janton

Odmianki z wariantywnym suf. -on (Anton, Janton) i spółgłoską protetyczną J-

Poza granicami Polski w formie Anton, która może odnosić się do nazwiska Anton.

  • H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I