forma żeńska równa formalnie męskiej: Bieniaszewski
forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Bieniaszewska
Bieniaszewski(1690) 1715 AntrP I 233
od nazwy własnej
odmiejscowe Bieniaszew-ski, od n. m. Bieniaszowice, tarn., gm. Gręboszów, lub Bieniszew, koniń, gm. Kazimierz Biskupi.
odimienne lub Bieniasz-ewski, od n. os. Bieniasz (:n. os. Bień, zdr. od i. ch. poch. łacińskiego Benedykt (Benedictus, łac. benedictus 'błogosławiony' : bene 'dobrze' i dico 'mówię') NCh, lub biblijne i. Benijamin (hebr. ben jamin 'syn prawicy') NJud, NCh).
derywowane
z sufiksem Bieniasz-ewski < n. os. Bieniasz, z suf. -ewski, na wzór nazwisk odmiejscowych.