forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Biniecka
brak poświadczeń w dostępnych nam źródłach historycznych
od nazwy własnej
odmiejscowe Biniec-(s)ki, Bieniec-(s)ki, od n. m. Bieniec, sier., gm. Patnów, lub Biniec-(s)ki, Bieniec-(s)ki, pierwotnie Biniędz-(s)ki, Bieniędz-ski, Bienięc-(s)ki , od n. m. Bieniędzice, Bieniądzice, sier., gm. Wielun.