forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Brucka
Brucki1720 AntrP I 250
od nazwy własnej
odmiejscowe Bruc-(s)ki, pierwotnie Bródz-(s)ki, od n. m. Brody (Bród) , wiele miejscowości, m. in. Brody, biel., gm. Kalwaria Zebrzydowska, ciech., gm. Płońsk, kiel., gm. Końskie, płoc., gm. Mała Wieś, pozn., gm. Lwówek, zamoj., gm. Szczebrzeszyn. Zob. Brocki, Brodzki.
derywowane
z sufiksem Bruc-(s)ki < n. m. Bruk, Bruki; suf. -ski wskazywał pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie