BUGIEL

forma żeńska równa formalnie męskiej: Bugiel

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Bugielowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Bugielówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Petrus Bugel 1419 GóSan 136
• Petrus Bugel ... iurat(us) ville Crzesnowce 1419 SSNO I 278
• Bugiel 1588 AntrP I 254
• Ottilie, Mathias, Carl Bugiel 1843 NOles 30

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Bugiel, od ap. bugiel 'obwarzanek' Sstp, NAp
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Bugi-el, skr. od starop. imion złożonych z Bog- w pierwszej części, lub -bog w drugiej, takich jak Bogdan, Boguchwał, Bogusław, Chwalibog, NAp. Zob. Bogiel.
• pochodzenia obcego
  lub Bugiel, od niem. n. os. Buggel, skrócenie od niem. imion złożonych z BURG- w pierwszej części (: stwniem. bergan 'ochraniać, chronić' lub burg 'zamek, gród' NGerm), Gottsch 216.

• derywowane
• z sufiksem
  Bugi-el

Bugel

Wariant zniemczony, potwierdzony wyłącznie w źródłach historycznych

• Niemcy / liczba wystąpień: 600 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Belgia / liczba wystąpień: 4 / źródło: https://familienaam.be/Bugiel
• Szwecja / liczba wystąpień: 3 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Bugiel

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1965/ tom: I
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2007/ tom: I