HURA

Ogólna liczba: 187

Kobiety: 92

Mężczyźni: 95

Ranga: 24825

Województwa
  1. ŚLĄSKIE / 108
  2. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 24
  3. LUBELSKIE / 20
  4. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 8
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 6
  6. MAŁOPOLSKIE / 6
  7. PODKARPACKIE / 6
  8. OPOLSKIE / 5
  9. WIELKOPOLSKIE / 2
  10. ŁÓDZKIE / 1
  11. POMORSKIE / 1
Powiaty:
  1. ŻYWIECKI / 77
  2. BIELSKO-BIAŁA / 22
  3. BIALSKI / 18
  4. MRĄGOWSKI / 15
  5. DZIERŻONIOWSKI / 5
  6. RZESZÓW / 5
  7. OPATOWSKI / 5
  8. KRAKOWSKI / 4
  9. NYSKI / 4
  10. STASZOWSKI / 3
  11. KĘTRZYŃSKI / 3
  12. BIELSKI / 3
  13. MIKOŁOWSKI / 3
  14. OLSZTYN / 3
  15. BIAŁA PODLASKA / 2
  16. ELBLĄG / 2
Gminy:
  1. ŚWINNA / 48
  2. M. BIELSKO-BIAŁA / 22
  3. MRĄGOWO / 11
  4. GILOWICE / 11
  5. JANÓW PODLASKI / 9
  6. JELEŚNIA / 8
  7. TERESPOL / 6
  8. PIŁAWA GÓRNA / 5
  9. ŁODYGOWICE / 5
  10. M. RZESZÓW / 5
  11. TARŁÓW / 5
  12. PAKOSŁAWICE / 4
  13. SORKWITY / 4
  14. LISZKI / 4
  15. ŻYWIEC / 4
  16. M. OLSZTYN / 3

forma żeńska równa formalnie męskiej: Hura

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Hurzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Hurzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Hura (Chura) 1678 AntrP II 75

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Hur-a, od biblijnego im. Hur poch. hebrajskiego (: hebr. chur 'szlachetny, wolno urodzony' ICh)

  • derywowane
    • z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
      Hur-a

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II