JAŚKO

forma żeńska równa formalnie męskiej: Jaśko

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Jaśkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Jaśkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Jaśkowa // Jaszkowa (Jaschekin zniem.) fem. 1586, XVII, XVIII AntrP II 115
• Jaśko // Jaszko 1590, XVII, XVIII AntrP II 115
• Salomea Jasko 1823 GóSan 182

• od nazwy własnej
  • odimienne
    Jaś-ko, od n. os. Jaś, zob. Jaś

• derywowane
• z sufiksem
  Jaś-ko; suf. -ko w funkcji patronimicznej

Jaszko

Odmianka z wariantywną realizacją śródgłosowego -sz-, -ś

• Niemcy / liczba wystąpień: 152 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 16 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=jasko&c=Mc37&d=priezviska
• Szwecja / liczba wystąpień: 12 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Jasko
• Norwegia / liczba wystąpień: 11 / źródło: http://www.ssb.no/navn

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Jasko (bez znaku diakrytycznego), Jaschko.

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• H. Górny, Nazwiska mieszkańców wybranych miejscowości dawnej ziemi sanockiej w świetle interferencji etniczno-językowej (XV-XIX w.) / rok: 2004