KAŁKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kałka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kałczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kałczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Kałka 1616, XVIII AntrP II 232
• Erns Kallka / Kalka, szewc 1899 NOpol 156

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kałka, od gw. ap. kałka 'młot drewniany' SGP
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Kał-ka, od n. os. Kał (: ap. kał 'błoto, muł' Sstp, 'kałuża, bajoro, błoto; wszelka nieczystość' SW, por. czas. kalać 'brudzić, okrywać hańbą' SXVI, starop. kalić 'brudzić błotem' Sstp)

• derywowane
• z sufiksem
  Kał-ka < n. os. Kał
• niederywowane
lub Kałka < gw. ap. kałka

Kalka (zob.)

Wariant graficzny lub nazwisko o innej motywacji

• Niemcy / liczba wystąpień: 864 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Słowacja / liczba wystąpień: 28 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=kalka&s=exact&c=W6b9&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 21 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kalka
• Czechy / liczba wystąpień: 1 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Kalka/hustota/

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Kalka (bez znaku diakrytycznego).

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004