KUKUŁA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Kukuła

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Kukulina

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Kukulanka

komentarz: Formant -ina tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Kukuła RymNPol I 487
• Kukuła 1789 AntrP II 309

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Kukuła, od ap. kukułka 'ptak z rodziny kukułek' SXVI, lub od ap. kukuła 'czapka' SW (łac. cuculla )

• niederywowane
Kukuła

Kukula, Kukulla

Warianty graficzne: bez znaku diakrytycznego i z podwojeniem l

• Niemcy / liczba wystąpień: 424 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• USA / liczba wystąpień: 230 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Słowacja / liczba wystąpień: 108 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=kukula&s=exact&c=0fdb&cs=&d=priezviska#
• Francja / liczba wystąpień: 104 / źródło: http://www.journaldesfemmes.com/nom-de-famille/
• Czechy / liczba wystąpień: 101 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Kukula/hustota/
• Australia / liczba wystąpień: 21 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Kukula
• Holandia / liczba wystąpień: 4 / źródło: http://www.meertens.knaw.nl/nfd/
• Norwegia / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.ssb.no/
• Belgia / liczba wystąpień: 2 / źródło: www.familienaam.be

Poza granicami Polski w formach adaptacyjnych Kukula, Kukulla.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2009/ tom: II