MIKUŚ

Ogólna liczba: 503

Kobiety: 256

Mężczyźni: 247

Ranga: 11534

Województwa
  1. PODKARPACKIE / 122
  2. DOLNOŚLĄSKIE / 74
  3. ŁÓDZKIE / 64
  4. MAŁOPOLSKIE / 55
  5. WIELKOPOLSKIE / 50
  6. ZACHODNIOPOMORSKIE / 32
  7. MAZOWIECKIE / 22
  8. OPOLSKIE / 21
  9. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 15
  10. POMORSKIE / 15
  11. LUBUSKIE / 14
  12. LUBELSKIE / 10
  13. ŚLĄSKIE / 6
  14. KUJAWSKO-POMORSKIE / 3
Powiaty:
  1. JASIELSKI / 88
  2. WROCŁAW / 36
  3. CZARNKOWSKO-TRZCIANECKI / 33
  4. WIELUŃSKI / 27
  5. ŁÓDŹ / 18
  6. KLUCZBORSKI / 16
  7. PILSKI / 14
  8. KRAKOWSKI / 13
  9. BARTOSZYCKI / 13
  10. GOLENIOWSKI / 12
  11. BRZESKI / 11
  12. GRYFICKI / 11
  13. SANOCKI / 11
  14. KROŚNIEŃSKI / 10
  15. GORLICKI / 9
  16. GŁOGOWSKI / 8
Gminy:
  1. JASŁO / 53
  2. CZARNKÓW / 33
  3. DĘBOWIEC / 28
  4. WROCŁAW-KRZYKI / 24
  5. BIAŁA / 23
  6. WOŁCZYN / 15
  7. SZYDŁOWO / 14
  8. ZABIERZÓW / 13
  9. GOLENIÓW / 12
  10. GRYFICE / 11
  11. BARTOSZYCE / 10
  12. SZCZUROWA / 9
  13. SANOK / 9
  14. LIPINKI / 9
  15. M. KRAKÓW / 8
  16. GÓRA / 8

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mikuś

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Mikusiowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Mikusiówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

  • Mikuś 1720 AntrP III 84

  • od nazwy własnej
    • odimienne
      Mik-uś, od n. os. Mik, zob. Mik

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mik-uś

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Mikus (bez znaku diakrytycznego), Mikusch.

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III