NOREK

forma żeńska równa formalnie męskiej: Norek

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Norkowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Norkówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Norek 1557, XVIII AntrP III 185
• Hedvigis Norkowa 1726 NZłot II 76

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Norek, od ap. norek , nurek 'ptak wodny, perkoz' Sstp
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Nor-ek, od n. os. Nor (: ap. nor 'dzika kaczka; jaźwiec (borsuk)' SEB)

• derywowane
• z sufiksem
  Nor-ek < n. os. Nor, z suf. -ek w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Norek < ap. norek, nurek

• Niemcy / liczba wystąpień: 260 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Czechy / liczba wystąpień: 170 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Norek/hustota/
• Słowacja / liczba wystąpień: 18 / źródło: https://slovnik.juls.savba.sk/?w=Norek&s=exact&c=F66d&cs=&d=priezviska#
• Szwecja / liczba wystąpień: 14 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Norek

Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Norreck, Norrek

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II