PAJOR

forma żeńska równa formalnie męskiej: Pajor

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Pajorowa

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Pajorówna

komentarz: Formant -owa tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -ówna odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie kobiety używają zwyczajowo.

• Pajor, Pajer, Bajor RymNPol II 199
• Pajor 1559 RymNPol II 199
• Pajor 1630 AntrP III 342

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Paj-or, od gw. ap. paja 'pysk, rozdarte gardło' SGP
• od nazwy własnej
  • odetniczne
    lub Pajor, od niem. n. os. Payer, Bayer 'Bawarczyk' Gottsch 185

• niederywowane
Pajor

Pajer (zob.), Bajer, Bajor

Warianty Pajer, Bajer nawiązują do pisowni i wymowy etnonimu Beyer. Nagłosowe P- jest wynikiem adaptacji niem. B-. Wariant Bajor występuje najczęściej na Śląsku, Pajor - w woj. małopolskim

• USA / liczba wystąpień: 407 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Niemcy / liczba wystąpień: 144 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Francja / liczba wystąpień: 63 / źródło: http://www.geopatronyme.com/cgi-bin/carte/nomcarte.cgi?nom
• Słowacja / liczba wystąpień: 45 / źródło: http://slovniky.juls.savba.sk
• Dania / liczba wystąpień: 39 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 33 / źródło: http://www.kdejsme.cz
• Australia / liczba wystąpień: 27 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Szwecja / liczba wystąpień: 25 / źródło: http://www.scb.se/Pages/NameSearch____259432.aspx
• Norwegia / liczba wystąpień: 18 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 18 / źródło: http://www.verwandt.ch/
• Hiszpania / liczba wystąpień: 17 / źródło: http://www.ine.es/apellidos/formGeneral.do?vista=4
• Belgia / liczba wystąpień: 12 / źródło: www.familienaam.be
• Holandia / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.cbgfamilienamen.nl

Nazwiska motywowane nazwami plemion, grup regionalnych, narodowości tworzone są najczęściej w drodze transonimizacji, czyli przesunięcia z innej kategorii onimów bez formalnych wykładników nazwotwórczych. Takie nazwiska w momencie powstawania najprawdopodobniej odzwierciedlały rzeczywistą przynależność etniczną nosiciela lub jego przodków. Pośrednio wskazują one na procesy interferencji etniczno-językowej oraz na utrwalone w kulturze stereotypy językowe „obcych”. Proces mógł przebiegać 1) bezpośrednio od etnonimu do nazwiska; 2) od etnonimu poprzez apelatyw do nazwiska. Dla nazwisk z wykładnikami formalnymi charakterystyczny jest sufiks –czyk oraz formanty z pochodzenia patronimiczne (np. –ik, -ak, -ek, -ec, -owicz, -ewicz). Poza granicami Polski także w formie adaptacji graficznej Paior, Payor.

• por. DFD: Pajer

• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III
• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II