PARKITA

Ogólna liczba: 322

Kobiety: 158

Mężczyźni: 164

Ranga: 17363

Województwa
  1. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 255
  2. MAZOWIECKIE / 24
  3. ŚLĄSKIE / 10
  4. PODKARPACKIE / 9
  5. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 7
  6. MAŁOPOLSKIE / 6
  7. POMORSKIE / 5
  8. DOLNOŚLĄSKIE / 4
  9. WIELKOPOLSKIE / 2
Powiaty:
  1. KIELECKI / 122
  2. KIELCE / 108
  3. M.ST.WARSZAWA / 16
  4. SKARŻYSKI / 11
  5. SZCZYCIEŃSKI / 7
  6. SŁUPSK / 5
  7. PIŃCZOWSKI / 4
  8. STARACHOWICKI / 4
  9. SOSNOWIEC / 4
  10. PRZEWORSKI / 3
  11. RZESZÓW / 3
  12. MYŚLENICKI / 3
  13. DĄBROWA GÓRNICZA / 3
  14. KATOWICE / 3
  15. RADOMSKI / 3
  16. RADOM / 3
Gminy:
  1. M. KIELCE / 108
  2. DALESZYCE / 82
  3. MASŁÓW / 10
  4. MNIÓW / 9
  5. SKARŻYSKO-KAMIENNA / 6
  6. GÓRNO / 6
  7. MORAWICA / 6
  8. M. SŁUPSK / 5
  9. SZCZYTNO / 5
  10. BIAŁOŁĘKA / 5
  11. M. SOSNOWIEC / 4
  12. URSYNÓW / 4
  13. PIŃCZÓW / 4
  14. MIRZEC / 4
  15. ZAGNAŃSK / 3
  16. PCIM / 3

forma żeńska równa formalnie męskiej: Parkita

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Parkiczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Parkiczanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

  • Parkita 1619 RymNPol II 209

  • od wyrazu pospolitego
    • przezwiskowe
      Park-ita, od starop. ap. park 'specyficzny smród kozła i owcy' SXVI, parkot SL, SW, lub od ap. parkiet 'posadzka taflowa' SW

  • derywowane
    • z sufiksem
      Park-ita

  • K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 2001/ tom: II