STĘŻYCKI

Ogólna liczba: 439

Kobiety: 234

Mężczyźni: 205

Ranga: 13083

Województwa
  1. WIELKOPOLSKIE / 216
  2. MAZOWIECKIE / 105
  3. LUBUSKIE / 53
  4. DOLNOŚLĄSKIE / 27
  5. LUBELSKIE / 16
  6. ŁÓDZKIE / 7
  7. ZACHODNIOPOMORSKIE / 3
  8. KUJAWSKO-POMORSKIE / 3
  9. ŚWIĘTOKRZYSKIE / 3
  10. PODKARPACKIE / 2
  11. ŚLĄSKIE / 2
  12. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 2
Powiaty:
  1. GOSTYŃSKI / 66
  2. M.ST.WARSZAWA / 56
  3. KOŚCIAŃSKI / 45
  4. ŻARSKI / 35
  5. PIASECZYŃSKI / 34
  6. LESZCZYŃSKI / 22
  7. POZNAŃSKI / 22
  8. NOWOSOLSKI / 18
  9. ŚREMSKI / 17
  10. LESZNO / 12
  11. LEGNICA / 10
  12. WĄGROWIECKI / 8
  13. GRÓJECKI / 8
  14. OBORNICKI / 6
  15. OSTROWSKI / 6
  16. PUŁAWSKI / 6
Gminy:
  1. GOSTYŃ / 33
  2. ŻARY / 25
  3. KRZYWIŃ / 23
  4. KOŚCIAN / 22
  5. KONSTANCIN-JEZIORNA / 19
  6. OSIECZNA / 15
  7. TARGÓWEK / 14
  8. BYTOM ODRZAŃSKI / 14
  9. CZERWONAK / 14
  10. PIASKI / 12
  11. URSYNÓW / 12
  12. M. LESZNO / 12
  13. KROBIA / 11
  14. M. LEGNICA / 10
  15. BOREK WIELKOPOLSKI / 10
  16. MOKOTÓW / 9

forma żeńska równa formalnie męskiej: Stężycki

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Stężycka

  • Stężycki 1565, XVII, XVIII AntrP V 42

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Stężyc-(s)ki, od n. m. Stężyca, gdań., gm. Stężyca, leszcz., gm. Gostyń, lub., gm. Stężyca,

  • derywowane
    • z sufiksem
      Stężyc-(s)ki < n. m. Stężyca, z suf. -ski wskazującym pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie

Poza granicami Polski w formie Stezycki (bez znaków diakrytycznych).

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V