STĘPKA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Stępka

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Stępczyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Stępczanka, Stępkówna

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym. Natomiast nazwiska z odojcowskim formantem -ówna kobiety używają zwyczajowo.

• Super orto Petri alias Pyotr Stabka 1434 SSNO V 207
• Stępka 1659, XVIII AntrP V 42
• Hedvige Stepkowna 1804 NZłot II 194
• Pauline Stampka 1875 NOpol 219

• od wyrazu pospolitego
  • przezwiskowe
    Stępka, od ap. stępka 'kuchenne lub apteczne naczynie z tłuczkiem, moździerz' Sstp , 'duży moździerz drewniany do soli; wycięcie w belce' SW
• od nazwy własnej
  • odimienne
    lub Stęp-ka, od n. os. Stępa, zob. Stępa

• derywowane
• z sufiksem
  Stęp-ka < n. os. Stępa, z suf. -ka w funkcji patronimicznej
• niederywowane
lub Stępka < ap. stępka

zob. Stempka, Stampka, Sztompka

Stempka - odmianka z realizacją nosówki ę jak em przed p, Stampka - wariant z szeroką wymową samogłoski nosowej ę, występuje niemal wyłącznie na Śląsku, forma Sztompka z nagłosowym Sz- i realizacją ę jak om (lub nazwisko o innej motywacji)

• Niemcy / liczba wystąpień: 136 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx

Poza granicami Polski w formie adaptacji graficznej Stepka (bez znaku diakrytycznego), Stempka (oddanie wymowy nazwiska).

• Słownik staropolskich nazw osobowych / rok: 1977/ tom: V
• D. Lech, Nazwy osobowe dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola / rok: 2004
• L. B. Sudakiewicz, Słownik nawisk mieszkańców Ziemi Złotowskiej / rok: 2012/ tom: II
• Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2015/ tom: V