WIDERA

forma żeńska równa formalnie męskiej: Widera

forma żeńska z sufiksem –owa, -ina/-yna: Widerzyna

forma żeńska z sufiksem –ówna, -anka: Widerzanka

komentarz: Formant -yna tworzy nazwiska odmężowskie, zaś formant -anka odojcowskie. Obecnie nazwiska w takim kształcie znane są w języku mówionym.

• Widera, Widura, Wiedera RymNPol I 672
• Franciska Widerzino (Bractwo Szkaplerzowe z Rogowa Opolskiego) 1676 AntrP VI
• Widera (z Olesna) 1742 AntrP VI
• Widera 1885, 1887, 1889 NOles 125

• pochodzenia obcego
  Wider-a, od niem. n. os. Wider, zob. {sl}Wider{el}

• derywowane
• z końcówką fleksyjną w funkcji formantu
  Wider-a, nazwisko poch. niemieckiego, może forma z pochodzenia dopełniaczowa ('syn Widera').
• niederywowane
lub zapożyczone bezpośrednio w tej postaci z niemieckiego Widera (por. dużą częstotliwość tego nazwiska w Niemczech).

Widura, Wiedera

Różne warianty przyswojenia obcego nazwiska

• Niemcy / liczba wystąpień: 2440 / źródło: http://legacy.stoepel.net/en/Default.aspx
• Australia / liczba wystąpień: 20 / źródło: http://www.britishsurnames.co.uk/
• Szwajcaria / liczba wystąpień: 13 / źródło: http://www.verwandt.ch
• Hiszpania / liczba wystąpień: 9 / źródło: http://www.ine.es/
• Norwegia / liczba wystąpień: 6 / źródło: http://www.ssb.no/navn
• Szwecja / liczba wystąpień: 6 / źródło: https://www.scb.se/en/finding-statistics/sverige-i-siffror/namesearch/Search/?nameSearchInput=Widera
• Austria / liczba wystąpień: 5 / źródło: http://www.verwandt.at
• Dania / liczba wystąpień: 3 / źródło: http://www.danskernesnavne.navneforskning.ku.dk/personnavne.asp
• Czechy / liczba wystąpień: 2 / źródło: https://www.kdejsme.cz/prijmeni/Widera/hustota/

Zasięg nazwiska (a także wariantów) ogranicza się w zasadzie do terenu Górnego Śląska i Opolszczyzny, co związane jest z jego niemieckim pochodzeniem.

• K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny / rok: 1999/ tom: I