MIKUCKI

Ogólna liczba: 1513

Kobiety: 781

Mężczyźni: 732

Ranga: 3778

Województwa
  1. PODLASKIE / 446
  2. MAZOWIECKIE / 209
  3. WARMIŃSKO-MAZURSKIE / 186
  4. POMORSKIE / 165
  5. DOLNOŚLĄSKIE / 94
  6. ŚLĄSKIE / 89
  7. KUJAWSKO-POMORSKIE / 67
  8. ŁÓDZKIE / 62
  9. ZACHODNIOPOMORSKIE / 55
  10. WIELKOPOLSKIE / 49
  11. LUBUSKIE / 33
  12. MAŁOPOLSKIE / 27
  13. OPOLSKIE / 15
  14. LUBELSKIE / 11
  15. PODKARPACKIE / 5
Powiaty:
  1. GRAJEWSKI / 109
  2. EŁCKI / 78
  3. KOLNEŃSKI / 75
  4. M.ST.WARSZAWA / 73
  5. ŁOMŻYŃSKI / 64
  6. AUGUSTOWSKI / 58
  7. SIERPECKI / 50
  8. GDYNIA / 47
  9. WEJHEROWSKI / 40
  10. BIAŁYSTOK / 39
  11. ŁOMŻA / 35
  12. PISKI / 29
  13. GDAŃSK / 26
  14. SZCZECIN / 25
  15. WROCŁAW / 25
  16. MONIECKI / 21
Gminy:
  1. EŁK / 64
  2. RADZIŁÓW / 62
  3. PRZYTUŁY / 48
  4. STAWISKI / 47
  5. M. GDYNIA / 47
  6. SIERPC / 44
  7. M. BIAŁYSTOK / 39
  8. M. ŁOMŻA / 35
  9. M. GDAŃSK / 26
  10. M. SZCZECIN / 25
  11. GRAJEWO / 22
  12. M. OLSZTYN / 20
  13. M. BYDGOSZCZ / 20
  14. BULKOWO / 19
  15. M. SŁUPSK / 19
  16. SZTABIN / 19

forma żeńska równa formalnie męskiej: Mikucki

forma żeńska z formantem paradygmatycznym -a: Mikucka

  • Mikucki 1544, XVII, XVIII AntrP III 83

  • od nazwy własnej
    • odmiejscowe
      Mikuc-(s)ki, od n. m. Mikuty, łomż., gm. Radziłów
    • odimienne
      lub Mikuc-(s)ki, od n. os. Mikuta, zob. Mikuta

  • derywowane
    • z sufiksem
      Mikuc-(s)ki < n. m. Mikuty, z suf. -ski wskazującym pierwotnie na pochodzenie z danej miejscowości lub jej posiadanie, lub Mikuc-(s)ki < n. os. Mikuta, z suf. -ski w funkcji strukturalnej

  • Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku / rok: 2011/ tom: III